Wzorem lat poprzednich wielu z nas  wyruszyło dzisiaj w uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w drogę do Matki Bożej Częstochowskiej. Każdy ubrany we własne intencje idąc wraz z innymi idzie na chwałę Pana Boga. Pokonując wiele kilometrów śpiewem, modlitwą ubogaca trudy pieszego spieszenia do Matki Bożej. Na swej drodze spotykając w miejscach postoju ludzi dobrej woli doświadczamy cudu dobroci. Posiłek, nocleg, chwila wytchnienia pozwala czerpać siły i natchnienie na dalszą drogę i tak aż do celu. Idąc wspólnie młodzi i starsi, silniejsi i słabsi pokazujemy, że jesteśmy jednym kościołem, gdzie jest miejsce dla każdego do Boga dążącego poprzez wstawiennictwo Matki Bożej. Bo tak to bywa, że jak Matka nas wzywa Matka Boża nas do Częstochowy, a my jak dzieci do niej idziemy z bagażem trosk, radości świadcząc o miłości do Boga. Idąc  grupą mamy okazję dostrzegać drugiego człowieka, dostrzegać jego potrzeby, dostrzegać tego, który zrodzony "na obraz i podobieństwo …" jest tym co potrzebuje wsparcia od drugiego człowieka. Pielgrzymka piesza jest źródłem poznania siebie samego i tego drugiego co idzie obok. Pan bóg jak i Matka Boża oczekują abyśmy byli jak jedno pomimo naszych ułomności.

ZOBACZ KILKA ZDJĘĆ NA WWW.DUCHASWIETEGO-KK.PL